Citroen Méhari

In 1989 kocht ik mijn eerste auto: een Citroën Méhari uit 1978. Lichtgewicht, luchtig en heel sympathiek. Je zag ze indertijd in films van Louis de Funès en Bourvil. Ik restaureerde hem en lakte hem appelblauw zeegroen. Tien jaar lang reden we er met een brede glimlach in rond. We bolden verschillende keren naar Noord- en Zuid-Frankrijk, langs kleine dorpjes en lavendelvelden, tankstations, campings en picknicktafels. Altijd traag, nooit saai.

Sinds 1999 staat hij in een schuur. Ik hield hem bij voor mijn twee zonen - in de hoop dat zij ooit de liefde voor oldtimers zouden delen. Maar hun harten liggen elders…

Dus laat ik hem nu los. Niet zonder weemoed - hij was meer dan een auto. Hij was vrijheid. Een rijdende jeugdherinnering.

Er is werk aan, laat dat duidelijk zijn. De bodem is in slechte staat, ook één zetel is stuk en het koetswerk heeft hier en daar barsten. De motor loopt prima, hij rijdt nog goed.

Misschien heb jij een buitenverblijf in het zuiden, of droom je van langzame tochten dichtbij huis. Deze Méhari is niet gemaakt om stil te staan. Hij wil terug de weg op. Hij wil leven.

Ben jij die persoon? Stuur me gerust een berichtje.